ماه شعبان و زاده شدن صدای عدالت
ماه شعبان و زادهشدن صدای عدالت
حکمت الهی بر این قرار گرفت تا در ماه شعبان، در دامن اسلام کودکانی به دنیا بیایند که تاریخساز شوند، مهمترین تحول را در تاریخ اسلام رقم بزنند، اسلام را از انحراف، کجرویها و کجفهمیها نجات دهند و مسیر عدالت و آزادی را نشان دهند. امام حسین(ع)، حضرت ابوالفضل و امام سجاد(ع)، هر سه نفر در ماه شعبان متولد شدند که هرکدام یکی از ارکان قیام عدالتخواهانۀ کربلاست؛ قیامی که هشداری بود در برابر فساد، اشرافزادگی و حیفومیل بیتالمال. امام حسین(ع) در برابر حکومت جبار یزید سر فرود نیاورد و دلیرانه ایستاد تا بگوید حاکم اسلامی قیّم مردم نیست؛ خدمتگزار مردم است. حاکم اسلامی نمیتواند خود را در حاشیۀ امن قرار دهد و از پاسخگویی دربارۀ مسئولیتهایش سر باز زند. در حالی که مردم با فقر دستوپنجه نرم میکنند؛ زمامدار اسلامی حق ندارد از بیتالمال استفادۀ نادرست کند و برای خود زندگی اشرافی و تجملاتی فراهم کند. امام حسین(ع) در برابر یزید ایستاد تا نشان دهد که در حکومت اسلامی، آزادی اصلی خدشهناپذیر است و نقد حاکم و حکومت حق مردم از این رو حاکم اسلامی حق ندارد صدای مخالفان و منتقدان را خاموش کند.
به این ترتیب، محرم ریشه در شعبان دارد و قیام بزرگ عاشورا به دست زادهشدگان ماه شعبان رقم خورد. در این قیام، امام حسین(ع) نقش کانونی و رهبری را ایفا کرد، حضرت عباس(ع) دلیرانه شمشیر زد تا وفا و ایستادگی را تفسیر کند و امام سجاد(ع) با درایتی خاصی، پژواک قیام عاشورا را به گوش تمامی ادوار تاریخ رسانید تا عدالت، آزادی و ایستادگی در برابر ستم و بیدادگری، همچنان جاری باشد.